Plazaren inguruko aspektu ezberdinen azterlana burutu ondoren, tokiko puntu problematikoak detektatu ziren. Horrela, gaur egun kotxearen menpe aurkitzen den espazioa, jendearen gozamenerako izango den saloi urbano batetan bihurtzeko aukerak aztertuz. Aurreko analisietan detektatutako arazoei soluzioa emango dien objetuez osaturiko programa malgu bat (Sistema Ireki bat) erabiltzen da lehen eskema-proposamen bat eginez. Piezen sistema, malgua eta moldagarritasun nahikokoa izan behar zuen plazako erabiltzaile eta bizilagunen eskakizunei erantzun ahal izateko. Plazarako izango diren programa posible berrien hipotesiak, behin parte-hartze tailerrak egin ondoren jasotzen direnak dira. Tailerren metodologia zehazteko, MonoDestudio (soziologo taldea) proiektura gehitzen da.
1- Se preparan diferentes planos y una maqueta del entorno de la plaza con la zona de actuación vacía para que se pueda trabajar sobre ellas.
1- Plazaren ingurua hutsa duen maketa orokor bat eta plano ezberdinak prestatzen dira beraien gainean lan egin ahal izateko.
2- Lan-mahai bakoitzak, tailerreko ardatzak izango diren eztabaidarako maila ezberdinak landuko dituzte plano gainean: Erabilerak eta azalerak, Sinergiak, Kanpo loturak/Koneksioak, aktuazioaren barneko Puntu klabeak, Erabileren kokapena, Mugikortasuna/trafikoen tratamendua/hirisgarritasuna/sarreren hobetzea landuko dira, espazio publikoaren aktibitate eta erabileren lehen hipotesi bati hurbilduz.
3- Behin mapak eginda, plazaren hutsaren maketa aurkezten da, eta berarekin batera, objektu edo pieza ezberdinen sistema bat erabiliaz, etorkizunean izango den espazio publikoaren lehen ideia bat ateratzen saiatzen da. Objektu sistemaren abstrakzioak, objetu beren eta beraien arteko erabilera eta konbinazio ezberdinak imajinatzeko aukera ematen du. Mapetan markatu diren baldintzak bolumenean ikuskatzen dira.
Azkenik, bi lan-mahaiak biltzen dira eta bakoitzak lortu dituen eskemak aztertzen dira. Horien inguruan eztabaidatzen da eta azkenik, prozesuan lanean izan diren partaide guztien artean emaitza-eskema batera iristen da. Emaitza hori partaide guztien artean burututako maketan erakusten da.
Plazarako egingo den proiektu arkitektonikoaren lanaren oinarria izango den emaitza-eskema baten lehen hurbilpen bat erakusten dugu:
Los talleres se dividen en dos mesas de trabajo. En la primera participan técnicos municipales responsables de urbanismo, cultura, deportes, tráfico y seguridad y servicios. La segunda mesa de trabajo la componen vecinos, comerciantes, hosteleros y sociedades cercanas al espacio público a reformar.
1- Se preparan diferentes planos y una maqueta del entorno de la plaza con la zona de actuación vacía para que se pueda trabajar sobre ellas.
Tailerrak bi lan-mahaietan banatzen da. Lehen lan-mahaia Udal teknikariek hartzen dute parte, hirigintza, kultura, kirola, trafiko eta segurtasun arduradunek osatuta. Bigarren lan-mahaia, bizilagunek, dendariek, ostalariek eta birmoldatuko de espazio publikoaren inguruko elkarteek osatua.
1- Plazaren ingurua hutsa duen maketa orokor bat eta plano ezberdinak prestatzen dira beraien gainean lan egin ahal izateko.
2- Cada mesa de trabajo analiza sobre plano las siguientes categorías para su discusión como ejes centrales del taller: Usos y superficie, Sinergias, Conexiones/enlaces exteriores, Puntos clave dentro de la actuación, Localización de usos, Movilidad/tratamiento del tráfico/accesibilidad/mejora accesos y un primer acercamiento a hipótesis de actividades y usos del espacio público.
2- Lan-mahai bakoitzak, tailerreko ardatzak izango diren eztabaidarako maila ezberdinak landuko dituzte plano gainean: Erabilerak eta azalerak, Sinergiak, Kanpo loturak/Koneksioak, aktuazioaren barneko Puntu klabeak, Erabileren kokapena, Mugikortasuna/trafikoen tratamendua/hirisgarritasuna/sarreren hobetzea landuko dira, espazio publikoaren aktibitate eta erabileren lehen hipotesi bati hurbilduz.
3- Una vez realizados los mapas, se presenta la maqueta vacía de la plaza y el sistema de objetos con los que se pretende extraer una primera idea del futuro espacio público. La abstracción del sistema de objetos permite imaginar todo un catálogo de usos y combinaciones de ellos y entre ellos. Las condiciones marcadas en los mapas se visualizan en volumen.
3- Behin mapak eginda, plazaren hutsaren maketa aurkezten da, eta berarekin batera, objektu edo pieza ezberdinen sistema bat erabiliaz, etorkizunean izango den espazio publikoaren lehen ideia bat ateratzen saiatzen da. Objektu sistemaren abstrakzioak, objetu beren eta beraien arteko erabilera eta konbinazio ezberdinak imajinatzeko aukera ematen du. Mapetan markatu diren baldintzak bolumenean ikuskatzen dira.
Por ultimo se unen las dos mesas de trabajo y se analizan los diferentes esquemas conseguidos. Se discute y se consigue una solución-esquema entre todos los participantes en el proceso que se refleja en una maqueta conjunta.
Azkenik, bi lan-mahaiak biltzen dira eta bakoitzak lortu dituen eskemak aztertzen dira. Horien inguruan eztabaidatzen da eta azkenik, prozesuan lanean izan diren partaide guztien artean emaitza-eskema batera iristen da. Emaitza hori partaide guztien artean burututako maketan erakusten da.
Una primera aproximación a lo que será la base de trabajo del proyecto arquitectónico lo reflejamos en un primer esquema-resultado:
Plazarako egingo den proiektu arkitektonikoaren lanaren oinarria izango den emaitza-eskema baten lehen hurbilpen bat erakusten dugu:
No hay comentarios:
Publicar un comentario